bizim mahallemiz güzeldi taki biz büyüyene kadar beraber karokola düşmemiz benim polisten dayak yiyipde onların bayılması bile ama artık büyüdük artık hepimiz çalışıoruz ben akşamları sokağa çıkıp da gezmeleri özledim bizim için tutku gibi bişey di gece gezmeleri sonunda polisten dayak yemekte olsa ama şimdi sanki bizim mahalle de değil yabancı bir yer de oturuyorum herkes yabancı tanıdıklarda nerde allahım kimse kalmamış sanki ben naparım yanlızlıktan allah tan kedimtavşanlarım var bahçemiz var en azından ama arkadaşlarım yok her biri taşınmış gitmiş başka ellere bu arada aile anne baba kardeşler evin ruhu gibiymiş benim için bunu da yeni anladım boş ev bi otel odasından farksızmış neyse 10 gün sonra geliyorlar ailem evin ruhu geri geliyor ya mahallenin ruhu o ne zaman geri gelcek yada gelcekmi acaba benim temennim geri gelmesi çünkü ben özlüyorum kardeşim gibi sevdiğim arkadaşlarımı özlüyorum ve geri istiyorum onları bana geri verin mahallemin ruhunu ......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder